Defne el çırpmayı öğrendi..

Son bir haftadır Defne el çırpmayı öğrendi, bizi kapıdan gördüğünde ya da yeni birşey gördüğünde alkış yapıyor. :)

Bugün ilk kez (nihayet) 1 patates ve 1 havucu haşlayıp ezip yedirdim, ilk tattıklarında suratlarının aldığı ifade çok komikti ama sonra afiyetle yediler..

Dün Bandırma'ya gittik. Bu ilk seyehatimiz değil ama, günübirlik ilk şehirdışı gezmemiz oldu. Hava güzel diye aldanıp çıktık, Bandırma felaketti, hava soğuk değildi ama rüzgar ve yağmurdan nasibimizi aldık. Çok korktum hasta olacaklar diye, şükür bu saate kadar birşeyleri yok..

Bandırma'ya babaanneleri gelmişti. Babaanne kızları 20 günlükken filan görmüştü, şimdi gördüğüne çok sevindi beni tebrik etti güzel bakmşsın balalarıma diyerekten .. Bir ilk olaraktan, üç adet yenge, bir adet amca ve de altı adet kuzen gördüler :)

Çınar bugün azim etti uyumadı, bende keyfi bilir dedim üstüne düşmedim, akşam 6 gibi meyveli yoğurdunu yerken uyuya kaldı :) çok komikti gözleri kapalı ama kaşığı ağzına değdirince açıyordu ağzını, şimdi uyuyor 5 dk. sonra filan uyandıracam yoksa gece uyumaz.. Defne de arkamdaki yatakta, ufaktan emekleme çalışmaları yapıyor, artık eskisi gibi sürünmüyor ağır çekimde emekliyor :)))

Dün doktor kontolümüz vardı..

Dün doktor kontrolümüz vardı. Bu bizim gerçek anlamda ilk doktorumuz oldu. Yaklaşık 2 saat yanında kaldık, tepeden tırnağa muayene olduk. Boyumuz ölçüldü, kilomuz alındı.

Menenjit aşısını çok takıyordum kafama, üç doz olmasını kararlaştırdık ve ilkini dün yaptı doktor, ikicisi 2 ay sonra, sonuncusuda kasımda olacak. Yüzlerinde lekeler vardı, neredeyse 3-4 aydır, lekede değilde pütür pütür kırmızılık, hemen hemen her bebekte olur endişelenecek bişey değil dedi ve bir krem verdi, akşamları yattıktan sonra sürüyorum.

Bugün ilk yoğurdumuzuda yedik, annem babam ve kuzenlerim gelmişti dün bu sabah annem kalkınca iki küçük kavanoz mayalamış, 8 saatte filan ancak tuttu, bu gece yatarken yine mayalayacağım. Kızlarım önce suratlarını buruşturdular ama reddetmediler, yarın daha hevesli yiyeceklerine eminim. Birde ıspanak pişirecem yarın ondanda tadacaklar. İnanamıyorum büyüdüler ve bizim yiyeceklerimizden alıyorlar artık.

Kahvaltıda bebe bisküvisinin zararı olmaz dedi doktor ama ben vermek istemiyorum bu sebeple içine kepek ekmeği ufaladım bu sefer, buğday ekmeğini pek sevmemişlerdi, bunu afiyetle yediler.

Kiloları fazla değişmemiş, Çınar geçen ay 9.000gr idi, şimdi 9.150gr. geldi, Defne 8.800gr idi 9.000gr geldi. Buna rağmen doktor normale göre kiloları yaklaşık 1,5 kilogram fazla dedi ama zararı olmazmış. Bundan sonra kilo alımları daha az ilerleyecekmiş. Boyları her ikisininde 69 cm.

Bu sefer babamdan korkmadılar, onu her gördüklerinde ağlıyorlardı, yabancı biliyorlardı ve babam bu işe çok bozuluyordu bu sefer Bandırma'ya dönerken pek bi mutlu ayrıldı :)

İlk Kahvaltı..

Az evvel ilk kahvaltımızı ettik. Biraz hevesli biraz yüzlerini buruşturarak yediler, çok azıcık dibinde bıraktılar :)

şöyle hazırladım; 100 cc formül mama içine, bir çay kaşığı pekmez, yarım çay kaşığı tereyağ, iki buçuk çay kaşığı labne peynir, iki dilim tam buğday ekmeği içi :) (bir türlü güvenemediğim için, içine azda olsa yumurta koymadım)

yarında sebze çorbası yapacağım :)
kızlarım büyüyor..

Anne olmak çok güzel :)

Çınar her geçen gün gözüme başka görünüyor. Gece yatırdığımda farklı sabah kalktığımda farklı, sanki saçı boyu uzuyor kuzumun. Çok sevimliler çok, artık oyun yapıyorlar.

Defne emekler pozisyonda iki elinin üstünde durarak vücudunu sağa sola hareket ettiriyor, benim güldüğümü görüncede çığlıkla kahkaha atıyor. Çınar çok hareketli n'apacağız bu çocuğu bilmem. Bir aydır bir formül buldum, yere bir sünger yatak atıyorum, üstüne birkaç kat battaniye, sonra dörtbir tarafını yastıklarla çeviriyorum üzerinde çok güzel oyalanıyorlar. Mama yemedikleri vakitler ana kucaklarında oturmak istemiyorlar, tabi sıkış tepiş her yere yetişemiyorlar. Kucağıda pek sevmiyorlar, biraz dolaştırıyorum sonra sıkılıyorlar. Ama bu minder işi süper oldu, gerçi artık onun içine de sığmaz oldularya. Emeklemiyorlar ama ağzına sokacakları bişeyi gördükleri vakit gerek yuvarlanarak, gerekse ayak pamakuçları ve alnının üzerinde hareket ederek hedefe ulaşıyorlar.

Geçen Cuma kuzenim, çocukları, annem ve bikaç gün sonrada Görsem geldi. Kızlar bu kadar kalabalığa alışkın değil, önce her gördükleri yeni yüze karşı yaptıkları ağlamayı gerçekleştirdiler. Anlamıyorum el kadar bebeler yabancı biliyorlar, bu arada babam bu işe çok bozuluyor..

Artık meyveyi evde hazırlıyorum, beyaz peynirin güvenirliğinden emin olduğum vakit, kahvaltıyada başlayacağım. Birde yarın tarhana çorbası yapacağım 11 de aldıkları kaşık maması yerine. Tepkilerini tekrar yazarım. Hoş onlar her yeni tadı çok severek yiyorlar ama bakalım göreceğiz.

Ben çok büyük bir özlemle yazı bekliyorum. Kızlar ayaklansın ve artık Bandırma'ya gidebilelim :)

Her anlarını dolu dolu yaşamak istiyorum ve onlarla 24 saat beraber olmama rağmen yinede birşeyleri kaçırıyormuşum gibi hissediyorum. Anne olmak çok güzel, hele Defne'yle Çınar'ın annesi olmak